Beste abonnee,
De oorlog in de Oekraïne (Russisch woord dat “grensland” betekent) is verschrikkelijk. Dat weet ik omdat ik het verloop kan volgen via Telegram-kanalen zoals DD Geopolitics, Intel Republic en Battle Maps & Reports. Ik zie lijken die opengereten zijn door ontplofte drones. Ik zie hoe de UAF gedecimeerd wordt door de Russen. Ik zie zelfs het amateurisme van de Russen, die heus niet zo hoogtechnologisch zijn als hun propaganda ons wil laten geloven. Ik zie dat allemaal door toedoen van één man: Pavel Durov.
Nu wil het toeval dat die man, de stichter van Telegram, onlangs in Parijs werd opgepakt op verdenking van – hou u vast – terrorisme. ‘Onder andere terrorisme’, want de vele aanklachten die rond zijn zaak zijn geweven, zijn uiterst vaag. Het is duidelijk dat Parijs hiertoe de opdracht kreeg van “Washington”, wat hetzelfde is als “de wapenlobby”. De miljarden aan ‘hulp’ die naar de Oekraïne gaan, komen daar vooral aan in de vorm van wapentuig, geproduceerd in Amerika zelf. De hypocrisie waarmee Oekraïne dus zogezegd wordt geholpen, terwijl het land vooral naar de filistijnen wordt geholpen ten bate van de Amerikaanse economie (een beetje het verhaal van Nord Stream II dus), is bijna niet te harden.
In zulke omstandigheden heb je liever niet dat burgers rauwe informatie tot zich kunnen nemen. Wat je wil is controle over de publieke opinie. Constant krijgen we te horen hoezeer Poetin “autocratisch” te werk gaat, maar toen het eerste social mediaplatform van Durov, VK, een grote rol bleek te kunnen spelen als megafoon in de oppositieprotesten bij de Russische parlementsverkiezingen van 2011, werd Durov er tenminste niet voor gearresteerd. In Europa wel, met behulp van Macron, Rothschild-knaapje en MK-Ultra-slachtoffer. Die presteerde het om Durov uit te nodigen voor een privaat gesprek in Parijs, wat achteraf niet meer dan het lokaas bleek om Durov meteen bij aankomst te kunnen arresteren.
Zo lelijk, vuil, en doortrapt is de Europese democratie dus geworden. Als je überhaupt nog kunt spreken van democratie. Hoeveel mensen weten bijv. dat de Europese Commissie, het sturende orgaan van de EU, bij uitstek niet democratisch verkozen is, en zelfs niet door het eigen parlement afgezet kan worden? Wie weet dat het die Europese Commissie was die bij de start van de interventie van Rusland alle Russische kanalen in Europa, waaronder RT en Sputnik, begon te censureren? En hoe vrij zijn we nog als je weet dat in Ierland een jongeman werd opgepakt omdat hij als leerkracht niet wou meegaan in de totaal zieke genderideologie?
Steeds duidelijker wordt dat wij Europeanen voor een filosofische keuze staan: Spengler of Hegel. Die eerste bestempelde ons continent met de weinig rooskleurige naam “Avondland”, wat uiting gaf aan zijn cultuurpessimisme. Zoals alle culturen, zo schreef hij, zal ook Europa niet ontsnappen aan de natuurlijke cyclus van groei, bloei, en verval. Die tweede ziet het anders: het is precies doordat we ons in de laatste fase van die cyclus bewust worden van de eeuwige dialectiek van het Zijn, dat we ook terug oog krijgen voor wat ons in de eerste plaats tot bloei bracht. Wijsheid komt pas in de diepste dalen van ons lijden, of zoals Hegel het passend verwoordde: Minerva vliegt pas bij valavond.
Bij mij is Minerva al geland: we moeten terug naar de klassieke vorm van democratie, waarbij het volk niet zijn eigen leiders kiest – dan krijg je de koehandel die we nu hebben – maar wel het recht heeft om tirannieke of incompetente leiders te verbannen uit de publieke ruimte. Het is vervolgens aan de Geestelijke Macht (één van de drie klassieke machten) om uit de organische aristocratie die er in een samenleving van nature altijd is, de “aristoi”, de besten te kiezen. Mocht ik in zo’n Raad van Wijzen zetelen, dan stelde ik Durov aan als Minister van Communicatie, goed wetende dat de bevolking hem altijd kan wegstemmen. Wat in mijn ogen niet zou gebeuren, want de man weet waar de klepel hangt: bij het Vrije Woord.
Ondertussen blijf ik het herhalen, tot het doordringt in het vakkundig gemanipuleerde bewustzijn van éénieder: “Pecunia Centralis Delenda Est”. Fiatgeld moét vernietigd worden.
Brecht Arnaert
