Beste abonnee,
Toen ik begon bij Macrotrends, de voorganger van Safecapital, had goud net een “double top” gemaakt, wat puur technisch een onheilzaam patroon is. En zo geschiedde: na een lange bull-run in het goud, van 2000 tot 2011-2013 (double top) begon daarna dus een echte bear-market. Voor een blad dat toen nog 80 % goud aanbeviel, kunt u zich de problemen wel voorstellen. Ik besloot begin 2014 dus het roer helemaal om te gooien, en alle goudmijnen buiten te gooien.
Dat advies is sindsdien nog niet gewijzigd. Ja, er is een opleving geweest in 2016, maar dat bleek achteraf een bull-trap te zijn, zoals ik vooraf al vermoedde. Er was nog teveel “hopium” in de markt: kostenmodellen, vooral bij de seniors, die leefden op de these dat de terugval in goud sinds 2013 eigenlijk geen échte bear-markt was, maar louter iets wat men graag een “slump” noemt – een tijdelijke afwaardering, die wel ernstig is, maar geen fundamentele betekenis heeft. Nou, dat zag ik dus anders. Mij leek het erg fundamenteel dat het vertrouwen in de dollar, na lang zijwaarts te zijn gegaan, plots terug was.
Dat kun je zien aan de DXY, de korf van munten (in concreto: 57,6 % EUR, 13,6 % JPY, 11,9 % GBP, 9,1 % CAD, 4,2 % SEK en 3,6 % CHF) die de internationale sterkte van de dollar meet. Die was in juni 2014 plots spectaculair gestegen. En dan denken dat goud snel sterker gaat worden? In dollar? Waar al die winstmodellen aan vasthangen? Vergeet het. Ik bleef er dus uit. Al waren er soms mooie bull-runs op indexen zoals GDX en GDXJ, en op individuele mijnen zelfs verdubbelingen van de koers, dan nog voelde ik niet dat het al echt lekker zat. Er ontbrak nog iets. En dat iets kon ik toen niet benoemen.
Ondertussen kan ik dat wel: WANTROUWEN. Het is pas als er wantrouwen genoeg in de markt is, zoals dat bvb het geval was in 2001, na de outside job die we gemeenzaam “Nine Eleven” zijn gaan noemen, dat de goudprijs ontstopbaar aan zijn stijging begint. En zie: wat voelen we jegens het financiële systeem sinds Silicon Valley Bank failliet ging en Credit Suisse in de problemen kwam? Juist ja: een onbehaagelijk gevoel dat het wellicht nog eerst veel slechter moet worden voor het weer beter wordt. Inflatie is gezakt? Tja. Enkel als je speelt met concepten zoals “headline” en “core” inflation. Bollocks!
En dan is er de ECB. In een recente survey bij diens directeuren blijkt dat men de rente vanaf volgende maand met drie maal een kwart-punt wil verhogen, waardoor we tegen juli terug op 3,75 % staan. Lagarde moet wel, anders vlucht alle kapitaal richting de dollar, die nu nog 2 % hoger staat. Maar dat wordt dus een ramp: verhoog je de rente, dan maak je lenen moeilijker, en vertraagt de economische groei, die voor België volgens het IMF van nu tot 2028 sowieso al negatief ging zijn. Lees: we gaan naar een diepe recessie, wat trouwens het enige échte middel is om een runaway inflatie in te dijken.
Het is dus inflatie of recessie – kies uw pijn. Zodoende: er is nooit een betere tijd geweest om goud te kopen. Dus ook de producenten van goud? Tja. Daar is er wel een addertje onder het gras: goud in euro zie ik stijgen, maar als weer heel veel kapitaal vlucht richting de dollar, dan zie ik die óók stijgen, wat negatief is voor goud in dollar. En dus voor de goudmijnen, die veelal in dollar geprijsd zijn. En toch: veel zal het niet uitmaken, want de wereldwijde vraag naar goud zal vele malen groter zijn dan de stijging van de dollar. Bij deze – 19 mei 2023 – roep ik dus de start af van de échte bull-run in goudmijnen.
Ondertussen blijf ik herhalen, tot het doordringt in het vakkundig gemanipuleerde bewustzijn van eenieder: Pecunia Centralis Delenda Est.
Beste groeten,
Brecht Arnaert