Op maandag 20 januari 2025 zal Donald Trump beëdigd worden als de 47ste president van de Verenigde Staten. Zijn terugkeer naar het Witte Huis zal, hoe we het ook draaien of keren, een impactvol gebeuren zijn voor beleggers.
Los van alle (geo)politieke en economische uitdagingen is het afwachten om te zien in welke mate zijn uitspraken (en daden) de beurs zullen beïnvloeden. Hoewel het onmogelijk is om te weten hoe het uit gaat pakken, weten we wel dat de Amerikaanse markt momenteel behoorlijk duur is.
De afgelopen vijftien jaar leek het dat alle wegen op de wereldwijde kapitaalmarkten naar Amerika leidden. Na de financiële crisis in 2008/2009 ontstonden er enorme kansen en heeft er een herwaardering van activaklassen in de VS plaatsgevonden, met hoge rendementen als gevolg.
Er was de massale en langdurige monetaire stimulans van de Federal Reserve, de kapitaalvlucht uit Europa, en twee olievlekken: de schalie-oliehausse, en tevens de figuurlijke olievlek van de tech-aandelen met de opkomst en wereldwijde dominantie van de Amerikaanse Big Tech.
Dit werd gedurende de ‘pandemie’ eerst onderbroken door een korte dip, maar daarna versterkt door stimuleringscheques, en wereldwijde monetaire versoepeling met daaropvolgende rondes van fiscale stimulering. Opnieuw vond het mondiale kapitaal zijn weg naar Amerika.
De goedkope waarderingen in maart 2009 waren het startpunt voor de enorme opmars van de afgelopen vijftien jaar. De extreem hoge waarderingen van de markten in december 2024 daarentegen zetten een recordhoogte neer en overtreffen zowel de dotcom-zeepbel als de huizenzeepbel van voor de financiële crisis.
Ongeacht wat er de komende jaren (in goede of slechte zin) gaat gebeuren op het macrofront, zijn veel Amerikaanse activa op dit moment “priced for perfection”. Dit betekent niet dat deze markten vanaf nu omlaag zullen gaan, maar tegenvallers zouden weleens breed uitgemeten kunnen worden.
