Lieve vrienden,
Exact twee jaar geleden, omstreeks dit uur, (het is 4:30 bij het begin van dit schrijven) is de politie binnengevallen bij onze vriend, Yannick Verdyck. Dit in het kader van een “versterkte huiszoeking”, zoals dat tegenwoordig in het jargon van de politieke Newspeak heet.
Reden? Hij zou een terrorist zijn. Hij werd ooit door iemand op de watchlist van het OCAD geplaatst (Coördinatie Orgaan van de Dreigingsanalyse), wat heel concreet betekent dat je vanaf dan niet meer als een gewone burger gezien wordt, maar als dreiging.
Ok. Tot daaraan toe. Yannick was niet op zijn mondje gevallen, en had menigmaal de politiek bekritiseerd voor diens ongekende hypocrisie. En hij was ook de voorzitter van de Koninklijke Federatie Karabijn-, en Pistoolschutters van Antwerpen. Ok.
Maar ben je daarom automatisch een terrorist? In mijn ogen niet. In mijn ogen moet INTENTIE bewezen worden. De intentie om de staat omver te werpen, een politicus te doden, of meer van dat fraais. Een voornemen dus, om politiek geweld te gaan plegen.
Laten we het voorbeeld van Anders Breivik nemen, de man die op 22 juli 2011 een dubbele terreuraanslag pleegde in Noorwegen. Hij liet eerst een bom ontploffen in het regeringskwartier van de Noorse hoofdstad Oslo, waarbij acht mensen omkwamen.
Vervolgens vertrok hij naar het eiland Utøya, waar op dat moment een zomerkamp van de Noorse Arbeiderspartij plaatsvond. Daar opende hij het vuur op de aanwezige jongeren en vermoordde in totaal 69 mensen.
Hoe weet je dat dat terrorisme was? Zeer eenvoudig: hij deed het. En nog belangrijker: hij ZEI het. Voor hij zijn aanslag pleegde had hij een manifesto gepubliceerd met daarin zijn politieke visie: dat het de socialisten waren die de islamisering van Europa toelieten.
Ok. Dan heb je motief. Dan heb je intentie. Dan kun je zeggen, ook al op voorhand: die man is gevaarlijk. Gemotiveerd én gewapend, klaar voor de daad. Die gaan we op zijn minst aan de tand voelen. Of misschien zelfs preventief arresteren, na grondig onderzoek.
Maar dat was absoluut niet het geval met Yannick. Toen hij stierf, in 2022, kende ik hem ongeveer 15 jaar. Hij was een filosoof. Hij las Rothbard, en Mises, en wist heel goed waar dit monetair systeem heen ging: naar een totalitaire overname van de samenleving.
Alleen: hij wist perfect dat geweld hiertegen niet zou helpen, omdat je geweld niet bevecht met geweld. “Socialisme corrumpeert de ziel” hoorde ik hem dikwijls zeggen, en samen met hem zag ik met lede ogen aan hoe alles naar de verdoemenis ging.
Een culturele analyse dus, en net zoals de monniken in de Middeleeuwen (die ik de Hoge Eeuwen noem) zich terugtrokken in abdijen temidden het tumult van een instortend Romeins Imperium, dacht hij hetzelfde: ik trek mij terug.
Maar niet zonder verdediging. Niet zonder jezelf voor te bereiden op (al dan niet georganiseerde) chaos, om zo onafhankelijk mogelijk te zijn. Het was een mindset, niet van een soldaat of een terrorist, maar van een krijger: de eerste strijd is met jezelf.
Dit is geen fictie van mijn kant. In het onderzoeksrapport door Paul Van Santvliet, onderzoeksrechter op de zaak, staat letterlijk dat er geen enkel spoor van voorbereiding van een terroristische aanslag is gevonden, noch naar personen, noch naar de overheid.
Dat staat er trouwens ZES keer in, iedere keer voor elke verdachte van dat onderzoek. ZES keer zegt de onderzoeksrechter dat er GEEN intentie tot terrorisme is. Want laat ons alsjeblief Igor Guilts niet vergeten, die tot 4 jaar enkelband is veroordeeld.
De arme man zit ondertussen al twee jaar opgesloten in zijn eigen huis, en is van de wereld verlaten. Veroordeeld op basis van wat? Op basis van totaal bij het haar gegrepen aanklachten, zoals alleen het Openbaar Ministerie dat kan verzinnen.
Die presteerden het om Igor te veroordelen op basis van, hou u vast, het vermeende terrorisme van … iemand anders. Van Yannick, die door de politie doodgeschoten was, al dan niet NA het rapport dat door rechter Van Santvliet afgeleverd werd.
Want dat is mij nog steeds niet duidelijk: wanneer is dat rapport bij het OCAD aangekomen? Als het daar bekend was vóór de inval, dan is er geen twijfel meer mogelijk. Dan heeft men Yannick, wetens en willens, niet gewoon gedood, maar vermoord.
Maar zélfs al zou het NA 28 september 2022 aangekomen zijn, wat ik betwijfel, dan stinkt de manier waarop dit alles verlopen is, langs alle kanten. Dan nog klopt er van alles niet. Ik heb heel sterke vermoedens, maar ik uit ze voorlopig niet.
Ik heb op de begrafenis van Yannick gezworen dat de Waarheid aan het licht zal komen “zelfs al moeten de kraaien het uitbrengen”. En zo zal geschieden. Aan zij die moreel verantwoordelijk zijn voor zijn dood: u wacht een zware spirituele tocht.
Voor alle duidelijkheid: dit is geen bedreiging. Als jullie vinden dat jullie mij op de lijst van het OCAD moeten zetten, en me als gevolg daarvan neerschieten: be my guest. Ik heb geen wapens, noch wil er geen hebben. Mijn wapen is de Liefde.
Want daaraan ontbreekt het jullie zo hard. Jullie zijn zo bang van de duivel, waar jullie aan verslaafd zijn, dat er niks van Liefde meer in jullie hart kan stromen. Jullie weten niet wat het is, en zullen wellicht nooit weten wat het is. Ik weet wel wat het is: de grijns van Yannick.
Zijn Liefde voor mij zal ik nooit vergeten. Hij was veel bewuster dan ik op dat moment, en keek me met mededogen aan. Hoe ik nog geloofde in de politiek. Hoe ik de wereld ging veranderen. We kunnen enkel ons zelf veranderen zei hij. En gelijk had ie.
En nee, ik maak er geen heilige van. Hij was een mens met al zijn gaven en gebreken. Maar hij was een mens. Iemand die bezorgd was over de veiligheid van zijn medemens. Iemand die de bendes voorspeld heeft, de oorlog, het bedrog, de propaganda.
Ik ga niet zeggen dat ik nog elke dag aan hem denk. Het leven gaat verder, en hij zou niets anders willen dan dat ik ervan geniet. Maar het is al heel de week dat ik super-ongemakkelijk rondloop. Heel erg ongemakkelijk zelfs.
Zo organiseerde vorig weekend namelijk een congres over de Liefde. Maar waar is de Liefde voor iemand die net zo min als Yannick ook maar iets misdaan heeft? Ik heb het over Igor Guilts, voor 4 jaar verbannen uit de sociale wereld door verplicht huisarrest via de enkelband.
Daarom heb ik beslist om 5000 EUR van de 20.000 EUR die via de Safecapital Herfstmeeting aan donaties is binnengekomen, aan hem te schenken. Hij zit financieel aan de grond, door alle procedures, en door de onmogelijkheid om te gaan werken.
Dat geld is één ding. Ik wil vooral de stroom aan Liefde richting hem brengen. Geld gedraagt zich namelijk zoals zijn oorsprong: is het verdiend in kwaad opzet, dan ga je er nooit gelukkig van worden. Maar deze 20.000 EUR is pure liefde, in VRIJE WIL gegeven.
Laat het die vrije wil zijn, die pure Liefde, die Igor als een signaal van vertrouwen mag bereiken. Het is vandaag de dag van Yannick, maar Yannick was een hele goeie vriend van zijn vrienden. Ik moet daarom een mea culpa slaan, simpelweg omdat ik Igor in al die tijd nog niet bezocht heb.
Dat ga ik doen. Met 5000 EUR op zak. Cash, zoals Yannick het graag had. En krijg ik vragen van de fiscus, dan kunnen ze de pot op. Met de dood van Yannick hebben jullie iets kosmisch in gang gezet: dat verzeker ik jullie. Natural Law Incoming.
Ik sluit af, want ik heb vannacht nog niet geslapen, en ik voel dat ik dat nu wel mag doen. Yannick, daarboven, waak over ons. We gaan je nooit vergeten, en jouw Liefde voor je vrienden is een lichtend voorbeeld. En Igor: hang in there, we laten niemand achter.
In Liefde,
In Vrede,
EN LEVE IGOR GUILTS!
Brecht Arnaert
PS: Volg de gratis cursus “Natural Law” van Greg Paul. Dan maakt u een begin met het begrijpen van het feit dat het juridisch systeem NUL KOMMA NUL legitimiteit heeft. Enkel de legitimiteit die wij eraan willen geven. En dat is dan weer een functie van onze Zelf-liefde, die de Liefde voor God is.
STUDEER, alsof uw leven ervan afhangt. Want dat is ook zo.
