Beste abonnee,

Dictaturen bestaan in alle maten en gewichten, maar wat ze allemaal gemeenschappelijk hebben is dat ze beginnen met een verbod op het uiten van je eigen mening. Dat begint ogenschijnlijk onschuldig, want het wordt altijd gemotiveerd vanuit een goed doel – natuurlijk: het kwade moét zich voordoen als het goede om steun te winnen – maar het eindigt altijd, zonder uitzondering, in bruut geweld, eerst verholen als “het bewaren van de orde”, en finaal openlijk: door de installatie van concentratiekampen.

Die bestaan trouwens nu al. In Australië en Shanghai zijn enorme complexen gebouwd om mensen die volgens een volstrekt onbetrouwbare procedure met de PCR-duplicatietechniek (zeg nooit “test”, want dat is het niet) door het COVID-“virus” zouden besmet zijn, dat, ter herhaling, nog nooit geïsoleerd werd. In de EU, die gelukkig nog een sterkere traditie van vrijheid heeft dan de andere continenten, hebben we zulke kampen nog niet. Maar nu is de Europese Commissie, een totaal onverkozen en onafzetbaar bestuursorgaan, weer een stapje verder gegaan. Sinds vorige week vrijdag, 25 augustus 2023, ging de “Digital Services Act” in, die de Commissie zal toestaan om “desinformatie” legaal te gaan bestrijden.

Wie bepaalt echter wat “desinformatie” is? Een instituut zoals de Europese Commissie, die aan niemand verantwoording moet afleggen? Want daar ligt het centrale probleem, niet? De EC beweert namelijk met droge ogen dat die Richtlijn goedgekeurd is door wat ze abusievelijk haar “co-legislatoren” noemt, in casu het Europees Parlement en de regeringen van alle EU-lidstaten. Dat is een cynische grap, want het EP heeft al niet de macht om “voorstellen” van de EC af te keuren. De Commissie moet er juridisch gesproken enkel nota van nemen, en kan daarna toch gewoon haar eigen zin doen. En de Raad van Europese lidstaten? Die is sinds het totaal ondemocratisch tot stand gekomen Verdrag van Lissabon (2007) – u herinnert zich misschien nog het “neen” van Ierland – ook gewoon gebonden aan wat de Commissie beslist.

Met andere woorden: er is niets dat de EC juridisch nog kan stoppen. En de Digital Service Act is nu dus haar nieuwste speeltje om “desinformatie” (lees: afwijkende meningen) de kop in te drukken. Dit, natuurlijk, zonder te definiëren wat “desinformatie” is. Dat hou je best lekker vaag, zodat je later het begrip voldoende kan oprekken om steeds meer meningen te kunnen censureren, en finaal ook strafbaar te stellen. Zo begint het altijd, en waar het eindigt, daar waarschuwde Vladimir Bukovsky in een interview uit 2006 al voor: “I know how Gulags spring up.” Deze ex-dissident onder het Sovjetregime had het over de EU, voor alle duidelijkheid.

Dit is dus zeer ernstig te nemen, en dan vooral omdat u hier in de #prodia (ik weiger nog om het woord “media” te gebruiken) natuurlijk niets van gehoord heeft. Zij leiden de aandacht af, bijvoorbeeld met aangestoken bosbranden, die dan uitgelegd worden als een gevolg van de “klimaatcrisis”. Maar ondertussen spelen ze onder één hoedje met de macht. In maart kwam bijv. aan het licht dat in Duitsland maar liefst 200 “journalisten” (lees: propagandisten) betaald werden door de overheid om de COVID-leugen in stand te houden. Hun salarissen voor het verstrekken van die deceptiedienst varieerden van 5000 tot 30.000 EUR per maand. Open vraag: is dit soort bewezen feiten sinds verleden week vrijdag nu ook “desinformatie”?

Vast wel. Vandaar dat de Commissie in 2021 nog een extra “voorstel” deed aan het EP: om in de toekomst ook het briefgeheim ongedaan te maken. Op 6 juli 2021 keurde het EP gedwee de “ePrivacy Derogation Act” goed, wat de Commissie toestaat om al uw chats te kunnen volgen. Had u daar iets van gelezen in de pers? Ik dacht het niet. Zodoende: “Big Brother is watching you.” Niet meer in theorie. Niet meer in de toekomst. Maar vandaag, heute, nu. En die wordt daarbij constant uit de wind gezet door ‘Little Brother’: het journalistengild. Ooit waren ze de waakhonden van de vrijheid, nu zijn ze de jachthonden van het establishment.

Ondertussen blijf ik herhalen, tot het doordringt in het vakkundig gemanipuleerd bewustzijn van eenieder: Pecunia Centralis Delenda Est.

Uw ketter,

brecht arnaert