De Safecapital Lentemeeting, die plaatsvindt te Gent op zaterdag 27 mei aanstaande, belooft weer een heel speciale editie te worden, en dan niet louter omdat we topsprekers hebben zoals Jorn Luka en Anneke Lucas.
We zitten namelijk ook midden in een bankencrisis, die, indien we niet oppassen, dreigt te ontaarden in de muntcrisis die ik al jaren voorspel. En neen, die zal niet plaatsvinden in de dollar. Die zal plaatsvinden in de euro.
Want het moet me van het hart: ik lees al weken hoe allerlei landen zich aansluiten bij de BRICS, die de dollar willen laten vallen als munt voor hun handel, en hoe dat dan de lont aan het kruitvat zou zijn.
Tja. Is er dan iemand die stilstaat bij het feit dat de wereldhandel in goederen en diensten niet eens de grootste markt is voor de dollar? Daar gaat per jaar iets van een 25.000 miljard USD in om.
Dat kan veel lijken, omdat grote cijfers altijd intimideren. Maar wat als ik u zeg dat de internationale schuldmarkt vijf keer zo groot is? Om en bij de 125.000 miljard? Dan zet dat de dingen toch wel wat in perspectief, nee?
Kort gezegd: de BRICS mogen al hun onderlinge handel afrekenen in gelijk welke munt, het zal de dollar geen moer schelen, want samen geraken die landen wellicht nog niet eens aan de helft van de wereldhandel.
Met andere woorden: zolang ik die schuldmarkt niet drastisch zie evolueren richting het uitgeven van private obligaties in Yuan of Roebel of een andere munt, dan denk ik dat het ‘optimisme’ van de VS-critici voorbarig is.
Want potverdorie: wie wil er Yuan in kas hebben? Daar zit geen liquiditeit in! Roebels dan? Ga je daarmee je hamburger betalen in Buenos Aires, waar de inflatie ondertussen meer dan 100% per jaar bedraagt?
Puberaal verzet noem ik dat: wil je de dollar écht op de knieën krijgen, dan moet je ervoor zorgen dat je een economische ruimte creëert waarin het uitgeven van schuld in Yuan voordeliger is dan hetzelfde doen in Dollar.
In 2013 schreef ik al, en ik citeer mezelf nu letterlijk: “Het One Belt One Road initiatief van de Chinezen is vele malen gevaarlijker dan gelijk welke tamme dumping van de Dollar. Dat moeten we financieel in het oog houden.”
Dat heb ik sindsdien gedaan, en wat merk ik? Dat van het originele plan om de financiering van die infrastructuurwerken te gaan doen door het uitgeven van obligaties in Yuan, bitter weinig in huis is gekomen.
Met andere woorden: er is geen “float” in die munt – geen poel waarin geld vloeit uit de afbetaling van Yuan-obligaties, en waar dus ook geen geld uit wordt opgezogen wanneer een nieuwe Yuan-obligatie wordt uitgegeven.
Een gemiste kans, die vooral te maken heeft met het onvermogen van China om zich al voldoende militair te laten gelden. Want finaal geldt in monetaire zaken één simpele regel: “might makes right”.
China heeft een staand leger van 2,8 miljoen soldaten, het grootste ter wereld, maar voorlopig geen militaire visie om die macht ook effectief te gaan projecteren in de regio. Een paar eilandjes, oké, maar de ‘choking points’?
Kunnen ze de Straat van Malacca vrijmaken van Amerikaanse invloed? Neen, absoluut niet. Invloed uitoefenen in de Strait of Hormuz? Ook niet. Te ver weg van hun thuisbasis – China is voor 75% “landlocked”.
Het is niet dat ze geen strategie hebben. Bestudeer grondig wat er gebeurt in Thailand, met het Kra-kanaal, en ook in Pakistan, met de corridor richting de Indische Oceaan, en vlak naast Iran.
Doe daar nog vijf jaar bij, en de VS verliest al zijn strategische punten. En dan is er wel wat mogelijk. Maar zélfs dan: bijna al die infrastructuurwerken worden gefinancierd door uitgifte van obligaties… in dollars.
Ik herhaal: een gemiste kans. Had China in de regio als voorwaarde gesteld dat al die infrastructuurwerken gefinancierd moesten worden met het uitgeven van obligaties in Yuan, dan was er een wezenlijk gevaar voor de dollar.
Nu is dat er niet. Nu zal China gewoon zijn economische positie kunnen versterken. Maar dat is nog iets anders dan de monetaire positie, die alles te maken heeft met wie de obligatiemarkten beheerst.
En dat is tot nader order nog steeds de VS: 89% van alle obligaties ter wereld zijn uitgegeven in USD. Het is dus niet dat de vraag naar de dollar in de nabije tijd zal afnemen. Al die schuld moet namelijk afbetaald worden… in Dollar.
En wat doet de Fed ondertussen? De dollar goedkoper maken? Natuurlijk niet! Zij beseffen heel goed dat er zich een coalitie tegen de dollar aan het vormen is, en daarom laten ze eens zien wie de baas is.
Met andere woorden: ze trekken de broekriem even keihard aan. Het zou me niet verwonderen mocht de Fed landen op 6% of zelfs meer. Want dan is dit het nuttige geo-monetaire gevolg:
1) vraag naar Dollars blijft gelijk (schulden afbetalen)
2) aanbod aan Dollars zakt (productie van de Fed)
3) prijs van de Dollar stijgt (voorspelbare resultaat)
En wat heeft dat dan weer voor effect? Tja, dat het moeilijker wordt om al die leningen, uitgedrukt in Dollar, terug te betalen natuurlijk. En ook dat heel wat Dollars wegtrekken uit andere delen van de wereld, richting die hogere rente.
En wat doet Lagarde ondertussen? Niks. Ze kan niks doen. Laat ze de rentes stijgen tot Amerikaanse hoogtes, dan is het over and out met de Europese economie. Iedere muis in het achterhuis van het ECB-gebouw weet dat.
Wat is het alternatief? Vrij eenvoudig: de inflatie laten razen, zoals we nu zien. En ondertussen de aandacht afleiden. Zeggen dat de stijgende prijzen de schuld zijn van Poetin. Energie, weet je wel. Alsof de rest niet gestegen is.
Potsierlijk!
Ik zeg al meer dan tien jaar, en ik heb het in 2019 nog eens duidelijk herhaald op ons Goudcongres in Breda: de crash begint in Europa. Ik weet niet hoe lang de EUR nog bestaat, maar zonder swapjes van de Fed waren we al lang dood.
Of vindt u het normaal misschien, dat de EUR nog altijd betrekkelijk sterk staat tegenover de dollar, met alle economische malaise die we hier hebben? Die had al lang op 50 cent moeten staan verdorie!
De Fed is dus geld aan het swappen naar de ECB dat het geen naam heeft. Dollars, welteverstaan, waarmee de ECB dan… EUR kan kopen. Zo hou je de EUR hoog… door dollars te verkopen. Begrijpe wie kan!
Laat de VS morgen die swaplijn vallen, dan is het gedaan met de euro. Elke EU-politieker met enig inzicht in de financiële markten (bijna geen dus) weet dat. En ondertussen maar lullen over Oekraïne. Ik word er mottig van.
Wat zal het eindspel zijn? De val van de petrodollar? Neen. Ik geloof daar niet in. De petroleummarkt is 1000 miljard waard, 1/25ste van de hele globale handel dus. En dan nog is die, op zich, maar 1/5de van de hele dollarmarkt.
Wat ik verwacht is precies het omgekeerde: dat de dollar nog veel verder in waarde gaat stijgen, en zeker als er in Europa nog meer tumult komt. Dan vlucht iedereen gewoonweg naar de meest liquide markt. Zo gaat dat.
Laten we niet vergeten dat het einddoel het creëren is van één wereldmunt, zoals in cryptische modus in 1988 al aangekondigd werd op de voorpagina van The Economist, het huisblad van de familie-Rothschild.
Die plant namelijk sinds 1969 al een wereldmunt, die voorlopig nog de weinig sexy naam “Special Drawing Right” heeft, en dit via het IMF, wat meteen ook de enige instelling is die vooralsnog een propere balans heeft (geen schulden).
Het zou dus wel eens goed kunnen dat de Dollar door de onrust in de wereld zo hoog gaat dat we een nieuw Plaza-akkoord zullen nodig hebben, zoals dat er gekomen is in 1985. Ik durf er eigenlijk vrij veel geld op inzetten.
Toen slaagde de VS erin om alle andere geïndustrialiseerde landen de arm om te wringen en hen te verplichten meer van hun eigen munt bij te drukken, zodat de dollar kon zakken.
Wat was het gevolg? Eenvoudig: doordat al die landen meer van de eigen munt moesten beginnen bijdrukken, werd elk van die monetaire eenheden minder waard, en dus stegen de prijzen in die landen.
Of nog: de VS slaagde erin haar eigen inflatie naar de rest van de wereld te exporteren! En dat zullen ze in mijn ogen weer doen. Niet dat ze dat nog volledig unilateraal kunnen, maar bilateraal (via het IMF) nog wel.
Het is namelijk kiezen of delen voor de wereld, te begrijpen als volgt: als je een kleine schuld hebt aan de bank, dan is dat jouw probleem. Maar als je een grote schuld hebt aan de bank, dan is dat het probleem van de bank.
Heeft China belang bij het ineenstorten van haar grootste exportmarkt? Heeft Rusland belang bij een wereldeconomie die op zijn gat ligt? Heeft India belang bij een Dollar die zo duur is dat export onmogelijk wordt?
Ik denk het niet. Ik vermoed daarom dat we eerder een nieuwe Bretton Woods Conferentie gaan zien, waarbij het IMF naar voren zal geschoven worden, tegen heug en meug, als de consolidator van alle schulden én munten.
De realisatie van een wereldmunt dus, eerst nog als korf van munten, maar na verloop van tijd — als ook de schuldmarkten geconsolideerd zijn — als een nieuwe, geheel unieke wereldmunt, uitgegeven door het IMF.
Het webinar dat we hierover gaan houden, is intussen volzet. We hadden 1000 plaatsen en deze waren in recordtijd gereserveerd. Houd de website in de gaten voor nieuwe aankondigingen, of abonneer u op onze gratis nieuwsbrief.
Ik wens u nog een PRACHTIGE dag!
Brecht Arnaert